Zatrzymany oddech

odrzućmy ten zbytek
nie nasze twory na ulicach
w gabinetach luster patrzmy
daleko więc kraje napełnianie
naczyń gdzie sypka struga sepii
na stole toczy się kielich
jeszcze raz ku zawirowaniu
będziemy dobywać z desek
struny zaklęcia wzrostu
gwar w ciemnych korytarzach
na Samothrake
chodźmy więc niedosłyszalnie
gdy pęknie nić w sekundzie
zatrzymany kołowrotek już nie
urodzeni

Olivier Messiaen, zarys drżenia

Olivier Messiaen partytura jest głębią
morza nie kończącej się podróży
na archipelagu
w błękitach niknącym lśnieniem
sedno tych łąk lotnych łach
otwiera
nie wie nikt gdzie zawracają ławice
gdzie zaklęśnie mrok
Olivier w jakiej pojawisz się postaci
czy przypinasz gwiazdę do czoła
przez chwilę są usta rozkręconej muszli
Olivier nie musimy czekać powrotów
trwa zatrzymany blask przejście
ukradkiem płetwa uderza w sen